 |
|
 |
Bighorn Canyon National Recreation Area |
|
| De 742 kilometer lange Bighorn River, een zijrivier van
Yellowstone River, stroomt door de staten Wyoming en
Montana. Duizenden jaren geleden heeft de rivier de diepe
Bighorn Canyon in het landschap uitgesleten. Na de aanleg
van de Yellowtail Dam – in de jaren ’60 van de vorige eeuw –
is die canyon volgelopen met water; hierdoor ontstond het
langgerekte reservoir Bighorn Lake. In 1966 kreeg een gebied
van ongeveer 500 km˛ de status National Recreation Area. Het
noordelijke deel van het park ligt in Montana, en het
zuidelijke deel ligt deels in Montana en deels in Wyoming.
Je kan niet met de auto van noord naar zuid (of andersom)
rijden, de enige manier om van de ene naar de andere kant te
gaan is per boot. |
 Het noordelijke deel van Bighorn Canyon
National Recreation Area is erg populair bij sportvissers,
de voorzieningen die je daar aantreft richten zich dan ook
vooral op deze doelgroep. In het plaatsje Fort Smith, nabij
de parkgrens, vind je een aantal cabins die aan sportvissers
worden verhuurd. Je kan onder begeleiding van een gids op de
Bighorn River gaan vissen, je kan ook zelf een boot huren. Bij de parkgrens splitst
de weg zich.
Als je rechtsaf gaat passeer je het Park
Headquarters, de Afterbay Campground en een picknickplaats;
de weg eindigt bij het Yellowtail Dam Visitor Center. In het
Visitor Center is een expositie gevestigd, je kan hier zien
hoe de dam is gebouwd, er is informatie over de unieke
geologie van het park, en je kan hier ook meer te weten
komen over de naamgever van de dam, de Crow Indian Robert
Yellowtail. Het Visitor Center is dagelijks geopend van juni
tot en met september. De Afterbay Campground is het hele
jaar geopend.
De weg die naar links gaat eindigt na ongeveer 9 mijl bij de
160 meter hoge Yellowtail Dam. Daar is een haventje
aangelegd, de Ok-a-Beh Marina. De voorzieningen, die bestaan
uit een restaurant,een snackbar
en een kleine winkel, zijn
geopend van half mei tot half september. Je kan hier ook
boten huren. |
| |
Door het
zuidelijke deel van het park loopt een ruim 20 mijl lange
weg, waaraan twee korte zijwegen liggen. De eerste zijweg
loopt door een mooi rotsachtig gebied en eindigt bij
Horseshoe Bend, waar je diverse voorzieningen aantreft: een
camping, een picknickplaats, een restaurant en een haventje.
De camping is het hele jaar geopend, en beschikt over modern
sanitair en over drinkwater.
Als je verder naar
het noorden gaat, rijd je de staat Montana binnen. Via de
tweede zijweg bereik je het prachtige uitkijkpunt Devil’s
Canyon Overlook. De rivier maakt diep beneden je een aantal
grote bochten, en de kalkstenen wanden steken ongeveer 300
meter boven de rivier uit. De weg eindigt bij Barry’s Landing, een plek waar je boten
te water kan laten. Er zijn hier een picknickplaats en een
primitieve camping aanwezig. |
| |
 |
 |
| |
PRAKTISCHE INFORMATIe (info 2016) |
|
 Routebeschrijving
De
noordelijke ingang van het park ligt bij Fort Smith in de
staat Montana. Neem vanaf Interstate 90 de afslag bij de
plaats Hardin, rijd vervolgens 40 mijl naar het zuiden via
Highway 313.
De zuidelijke ingang ligt dicht bij het plaatsje Lovell in
Wyoming. Rijd vanuit Lovell ongeveer 3 mijl naar het oosten
via Highway 14a, en ga vervolgens 9 mijl in noordelijke
richting via Highway 37.
Toegangsprijs
De
toegangsprijs voor een auto met inzittenden bedraagt $ 5,-
per persoon. De America the Beautiful Pass is geldig. Je kan op diverse plaatsen een toegangskaartje
kopen:
Fort Smith : Park
Headquarters
Fort Smith : Yellowtail Dam Visitor Center (alleen in de zomer)
Fort Smith : Afterbay
Contact Station (alleen in het hoogseizoen)
North Entrance : bij een
kaartjesautomaat
Lovell : Cal S.
Taggart Bighorn Canyon Visitor Center
Lovell : Crooked
Creek Contact Station (alleen in de zomer)
South Entrance : bij een kaartjesautomaat
Kamperen is gratis, maar het is niet mogelijk om plaatsen te reserveren.
|
| Wij hebben het zuidelijke deel van Bighorn Canyon bezocht in
juni 2007, we zijn helemaal doorgereden tot het eindpunt
Barry’s Landing waar we in een mooie omgeving hebben
gepicknickt. Het hoogtepunt was ongetwijfeld Devil’s Canyon
Overlook, vanwaar we een schitterend zicht hadden op Bighorn
River. Horseshoe Bend viel ons tegen, het was daar compleet
uitgestorven en de omgeving was absoluut niet bijzonder.
Achteraf gezien vond ik het aantal mooie plekken in het park
niet echt opwegen tegen de vele extra mijlen die we hebben
moeten rijden. Als je heel ruim de tijd hebt en graag rustig
aan doet, dan is Bighorn Canyon een aardige tussenstop. Maar
als je een druk reisschema hebt, dan is het waarschijnlijk
beter om dit park over te slaan. |
| |
|
 |
|
|
|
