 |
|
 |
The Rimrocks is een
verzamelnaam voor een groot aantal hoodoo's en andere
rotsformaties, die in een prachtig badlands gebied liggen.
De belangrijkste groepen hoodoos liggen in twee valleien
direct naast Highway 89, de weg die van Kanab (Utah) naar
Page (Arizona) loopt. |
|
|
Ongeveer
halverwege tussen de milemarkers 19 en 20 bevindt zich een
kleine pullout aan de noordzijde van de weg. Als je vanuit
Kanab komt, is dat aan de linkerzijde. Je kan de pullout
herkennen aan een koeienhek, en aan de electriciteitsdraden
die hier langs de weg lopen. Op de parkeerplaats staat een informatiebord met daarnaast een trailregister waar je je kunt inschrijven. Daarna ga je via een poortje het hek door. Je volgt een droogstaande wash in noordelijke richting, soms loop je beneden door de wash en soms loop je aan de bovenzijde ervan, de juiste looproute wordt door middel van cairns aangegeven. Na 15 tot 20 minuten bereik je het einde van de wash. Je klimt hier via lage badlands naar boven, kort daarna zie je de hoodoos vanzelf voor je liggen. Vooral Toadstool Hoodoo
valt direct op; dit is een prachtige roodbruine rotspilaar
die aan de onderzijde vrij breed is, en die naar boven toe
veel smaller wordt.
En, zoals veel hoodoos,
heeft ook Toadstool bovenop een donkere rotskap.
Je kan Toadstool Hoodoo vooral tijdens de vroege ochtend en de late
namiddag heel goed fotograferen, maar ook tijdens de rest
van de dag zijn de fotomogelijkheden goed. Ook de directe
omgeving is erg fotogeniek; naast Toadstool staat een korte,
ronde hoodoo en zestig meter verder, bij de rotswand, staat
een mooie groep zandpilaren met rotskappen.
Als je vanaf Toadstool ongeveer 275 meter in westelijke
richting loopt, langs de rand van een kloof, dan kom je in
een laag gelegen, wat verborgen gedeelte (aan de
rechterzijde) waar diverse grote witte torens met bruine
rotskappen staan. Dit gebied zit tot laat in de ochtend in
de diepe schaduw, daarom kan je hier beter in de late
namiddag fotograferen. |
|
 |
 |
 |
|
|
Tussen de milemarkers 20 en 21 ligt een kleine parkeerplaats, ter hoogte van het Paria Ranger Station. Als je vanuit Kanab komt ligt het Ranger Station aan de rechterkant van de weg, de parkeerplaats ligt links. Vanaf de parkeerplaats kan je een poortje doorgaan, loop daarna in noordoostelijke richting de vallei in. Achter in de vallei houd je rechts aan, je gaat dan een zijdal in. Als je ongeveer 1500 meter hebt gelopen zie je aan de linkerkant een roodbruine lemen helling, waartegen je omhoog kunt klimmen. Je ziet nu voor je Long Necked Hoodoo, dat is het oriëntatiepunt waar je verder op kunt richten. In de buurt van Long Necked Hoodoo vind je twee groepen hoodoos waar je naar toe kunt klimmen.
Je kan deze hoodoos ook vanaf de noordzijde bereiken. Rijd dan de Cottonwood Canyon Road op en parkeer de auto na precies 2,9 mijl. Er is hier geen pull out of parkeerplaats, parkeer de auto dus aan de kant van de weg. Loop vervolgens dwars door het open veld in zuidwestelijke richting, totdat je na enkele minuten een vaag pad ziet. Ga verder via dat pad (links aanhouden) totdat je de rand van de vallei bereikt. De totale afstand van de auto tot aan de rand van de vallei is ongeveer 850 meter. Diep beneden je zie je al enkele van de hoodoos liggen, het is erg lastig om een plek te vinden waar je af kan dalen. Je kan rechtsom of linksom gaan, rechtsom is langer maar wel wat eenvoudiger. Zorg ervoor dat je niet op uitstekende rotspunten gaat staan, die kunnen namelijk makkelijk afbrokkelen. |
|
 |

|
 |
|
In 2006 zijn we voor de eerste keer naar Toadstool Hoodoo gelopen, we waren toen helemaal ‘alleen op de wereld’ in dit schitterende gebied. Toadstool Hoodoo was erg fotogeniek, en ook de omgeving vonden we prachtig. Dit gebied is een tweede bezoek zeker waard, vandaar dat we in 2009 zijn teruggegaan. Er staat nu een bord bij de trailhead, en er zijn ook cairns geplaatst waardoor de trail nog makkelijker te volgen is. Je zult geen massa’s toeristen hier aantreffen, maar de kans dat je hier helemaal alleen rond kan dwalen is wel veel kleiner geworden.
Het Hoodoo Forest is heel wat lastiger te bereiken, daar is het dan ook nog steeds heel rustig. In 2006 hebben we tevergeefs geprobeerd de hoodoos van het zuiden uit te bereiken, in 2009 hebben we een nieuwe poging gedaan, deze keer vanuit het noorden. We zagen de hoodoos toen beneden ons staan, maar het lukte ons niet om een veilige afdaling te vinden. Onze derde poging, in 2010, is beter geslaagd. We hebben – van de onderzijde uit – een stel prachtige hoodoos gevonden die aan de oostkant van het plateau staan. Het gebied blijft ons enorm boeien, misschien gaan we ooit nog eens een vierde poging wagen, want we hebben echt nog niet alles gezien hier. |
|
 |
 |
 |
|
|
 |
|
|
|